Słupsk to miasto na prawach powiatu, położone w północnej Polsce, w województwie pomorskim. Leży na Pobrzeżu Koszalińskim nad rzeką Słupią. W latach 1975–1998 Słupsk był siedzibą władz administracyjnych województwa słupskiego.
POMNIK „KLAWIATURA GWIAZD”
W parku im. Jerzego Waldorffa znajduje się pomnik „Klawiatura Gwiazd”. Pomnik swoim kształtem przypomina klawiaturę fortepianu. Składa się z 18 białych i 13 czarnych klawiszy wykonanych z granitu. Na 7 białych klawiszach widnieją nazwiska znakomitych pianistów: Witolda Małcużyńskiego, Haliny Czerny-Stefańskiej, Klary Langer-Daneckiej, Władysława Kędry, Tadeusza Żmudzińskiego, Ryszarda Baksta i Mikosza Magina. Niestety te klawisze z nazwiskami są wciśnięte i oznaczają, że wymienieni pianiści opuścili nas na zawsze.
Pomnik „Klawiatura Gwiazd” został odsłonięty 9.09.2006 r. podczas otwarcia 40 Festiwalu Pianistyki Polskiej, który każdego roku organizowany jest w Słupsku.
Pomnik „Klawiatura Gwiazd” został odsłonięty 9.09.2006 r. podczas otwarcia 40 Festiwalu Pianistyki Polskiej, który każdego roku organizowany jest w Słupsku.
Źródło opisu: polskaniezwykla.pl
POMNIK KAROLA SZYMANOWSKIEGO
Na przeciwko „Klawiatury Gwiazd” – praktycznie w samym centrum parku im. Jerzego Waldorffa, znajdziemy drugi ciekawy pomnik, tym razem przedstawiający wybitną postać – Karola Szymanowskiego – pianisty, kompozytora, pedagoga i pisarza. Pomnik został wykonany przez przez prof. Stanisława Horno – Popławskiego w 1970 r., natomiast odsłonięty – na inaugurację 5 Festiwalu Pianistyki Polskiej w 1972 r.
POMNIK BOGUSŁAWA X WIELKIEGO
Tuż przed wejściem do Zamku Książąt Pomorskich w Słupsku, znajduje się pomnik księcia Bogusława X Wielkiego. Urodzony w Słupsku władca, zasłynął przede wszystkim przyczyniając się do złączenia trzech księstw pomorskich w jedno pomorskie państwo. Był również budowniczym i pierwszym właścicielem zamku w Słupsku. Pomnik powstał w 2010 roku z inicjatywy fundacji „Naji Gochë”.
MŁYN ZAMKOWY
Młyn Zamkowy w Słupsku to jeden z najstarszych obiektów budownictwa przemysłowego w Polsce. Wzniesiony został w lewobrzeżnym Słupsku obok mostu nad Młynówką, na książęcej posesji około 1310 r. – jeszcze przed wzniesieniem Zamku Książąt Pomorskich. Natomiast w małym budynku przy młynie od 1925 roku znajduje się turbina elektrowni wodnej. Obecnie służy jako cześć Muzeum Pomorza Środkowego.
BRAMA MŁYŃSKA
Brama Młyńska powstała w dwóch fazach – najpierw w latach 1325-1329 wzniesiono dolną kondygnację z ostrołukowym przejazdem, a następnie około 1365-1370 dobudowano górne kondygnacje. Wzniesiona w stylu gotyckim, zamykała wjazd do miasta z kierunku Gdańska i Smołdzina. Do południowej elewacji Bramy Młyńskiej przylega krótki odcinek miejskiego muru obronnego. Fragment ten jest najwyższym z zachowanych w Słupsku i ma 8 m wysokości.
BASZTA CZAROWNIC
Baszta Czarownic została wybudowana w latach 1410 -1415. Rzut baszty przypomina półkole, wysunięte poza linię muru zewnętrznego. W XVII w. basztę przebudowano na cele więzienne, w których przetrzymywano kobiety posądzone o czary – stąd wywodzi się jej nazwa.
W późniejszych latach baszta służyła jako magazyn, a następnie zaadaptowano ją na cele mieszkalne. Została dotkliwie uszkodzona w czasie działań wojennych. Dopiero w latach 1971-1975 została gruntownie odbudowana. Obecnie wykorzystywana jest do potrzeb wystawienniczych.
W późniejszych latach baszta służyła jako magazyn, a następnie zaadaptowano ją na cele mieszkalne. Została dotkliwie uszkodzona w czasie działań wojennych. Dopiero w latach 1971-1975 została gruntownie odbudowana. Obecnie wykorzystywana jest do potrzeb wystawienniczych.
BUDYNEK STAROSTWA POWIATOWEGO
Zabytkowy budynek starostwa powiatowego, został wybudowany w latach 1901-1903. Ze względu na projekt zaliczany jest do epoki eklektyzmu, ale połączenie elementów z różnych stylów i epok historycznych, utrudnia jego dokładną klasyfikację architektoniczną. Do gmachu prowadzi aż sześć wejść.
SŁUPSKI TRAMWAJ
Symbolem dawnego Słupska jest niezaprzeczalnie „Słupski Tramwaj”, na ulicy Nowobramskiej. Pojawił się tam w kwietniu 2004 roku. Tramwaje w Słupsku jeździły na przełomie lat 1910 – 1959. Niestety w tym własnie okresie, ówczesne władze podjęły decyzję o ich likwidacji. Centrum miasta podnosiło się z ruin, ale jednocześnie zaczęło w nim brakować miejsca na tramwaje. Tory i sieć wymagały przebudowy, na którą nie było pieniędzy. Z całej sieci trakcyjnej zachowało się tylko kilka słupów na ul. Arciszewskiego i Kaszubskiej, kilkanaście zaczepów lin nośnych na murach domów oraz odrestaurowany powojenny tramwaj na ul. Nowobramskiej, w którym obecnie znajduje się kawiarnia.
NOWA BRAMA
Brama Nowa to jedna z trzech głównych średniowiecznych bram miejskich. Zamykała ona wjazd do miasta z kierunku Sławna, Darłowa i Szczecina. Powstawała dwuetapowo. W pierwszym etapie budowy, prawdopodobnie jeszcze w pierwszej połowie XIV w, powstały dolne partie bramy z ostrołukowym przejazdem. Górną kondygnację, do wysokości obecnego gzymsu wieńczącego, nadbudowano w latach 1380 – 1385 r. W latach 1724 – 1755 w bramie urządzono więzienie karne oraz Dom Pracy Przymusowej – przędzalnię wełny. Od połowy XIX w. do I wojny światowej brama była użytkowana jako warsztaty wojskowe. W 1924 r. po przeprowadzeniu prac remontowych, zlokalizowano tu muzeum regionalne.
SŁUPSKI RATUSZ
Budynek Ratusza w obecnej postaci powstał w 1901 r. Pod koniec XIX wieku ówczesny Ratusz miejski, okazał się zbyt ciasny. Kiedy go wznoszono w 1798 roku, w Słupsku zamieszkiwało ok. 4,5 tysiąca mieszkańców ludzi. Sto lat później było ich już 30 tysięcy. Oprócz wzrostu liczby ludności wzrosła też urzędnicza biurokracja, która wymusiła wzrost potrzebnych urzędników. Okazały gmach słupskiego ratusza wzniesiono w ciągu zaledwie dwóch lat. Powstał on wg projektu i pod nadzorem berlińskiego architekta prof. Karla Zaara i inżyniera Rudolfa Vahla.
0 komentarze:
Prześlij komentarz