Lidzbark Warmiński to miasto w województwie warmińsko-mazurskim. Lidzbark Warmiński położony jest w północno-zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego. Leży w historycznej Warmii, w widłach rzek Łyny i jej dopływu Symsarny. Lidzbark Warmiński od 1350 r. do XIX wieku był stolicą Warmii i dawniej jej największym miastem. Miasto było centrum wiary i kultury w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, często dlatego też nazywano je Perłą Warmii.
ZAMEK BISKUPÓW WARMIŃSKICH
Zamek biskupów warmińskich należy do najlepiej zachowanych gotyckich zamków w Polsce. Monolit z czerwonej cegły z wieżami w narożach wzniesiono w drugiej połowie XIV w. w widłach Łyny i Symsarny. Przez ponad 400 lat stanowił główną siedzibę biskupów warmińskich. W wiekach XVII i XVIII przestał być znaczącą fortalicją, przeistaczając się w najważniejszy dwór Warmii. Książęta-biskupi byli mecenasami sztuk, utrzymywali bibliotekę, galerię malarstwa i grafiki oraz teatr. Lidzbarski zamek stanowił regionalny katolicki ośrodek życia umysłowego i kulturalnego konkurujący z protestanckim dworem elektorskim w Królewcu. W latach 1466-1772 Warmia należała do Rzeczypospolitej, a biskupi zasiadali w polskim senacie.
W zamku działa Muzeum Warmińskie. W otoczeniu stylowych wnętrz zaprezentowano bogaty zbiór rzeźby, malarstwa, mebli oraz dzieł rzemieślników. Niektóre eksponaty mają nawet XIV-wieczny rodowód. Wszystkie pochodzą z pracowni i warsztatów Warmii i Prus. Ciekawa jest także wystawa ikon rosyjskich z XVII-XX w.
W zamku działa Muzeum Warmińskie. W otoczeniu stylowych wnętrz zaprezentowano bogaty zbiór rzeźby, malarstwa, mebli oraz dzieł rzemieślników. Niektóre eksponaty mają nawet XIV-wieczny rodowód. Wszystkie pochodzą z pracowni i warsztatów Warmii i Prus. Ciekawa jest także wystawa ikon rosyjskich z XVII-XX w.
Źródło opisu: polskaniezwykla.pl
ORANŻERIA KRASICKIEGO
Pawilon ogrodowy wzniesiony w latach 1711-1724. Oranżeria ta została zniszczona w czasie wojen szwedzkich. Jej odbudową zajął się biskup Teodor Potocki lecz do najlepszego stanu doprowadził biskup Ignacy Krasicki. Przebudowa objęła: dobudowę skrajnych pomieszczeń, wykonanie owalnych okien sali głównej i ujednolicenie elewacji zewnętrznej. Obiekt nabrał w ten sposób cech barokowego klasycyzmu stanisławowskiego.
Źródło opisu: naszawarmia.pl
WYSOKA BRAMA
Brama została wzniesiona w 1352 r. i była jedną z trzech bram, które wówczas prowadziły do miasta. Dwie pozostałe bramy, Dobromiejska i Młyńska, niestety nie zachowały się do naszych czasów. Bramę zbudowano z czerwonej cegły, w formie czterokondygnacyjnej. Po bokach, znajdują się dwie półokrągłe baszty, które łączy główny korpus bramowy, w którym znajduje się centralna część przyziemia czyli ostrołukowy przejazd. Brama przez lata swojego istnienia, spełniała różne funkcje, m.in. była bastionem przystosowanym do walk artyleryjskich oraz aresztem sądowym, który funkcjonował aż do końca I wojny światowej. Niestety uroki tej budowli można podziwiać tylko z zewnątrz.
RATUSZ
Ratusz jako siedzibę władz miejskich wybudowano na przełomie XIX i XX wieku, a rok 1903 podaje się jako oficjalna datę rozpoczęcia działalności. Gotycki poprzednik tego budynku uległ całkowitemu zniszczeniu podczas pożaru który wybuchł w 1865 r. Z dawnego obiektu zachowały się fundamenty i jako, że była to najokazalsza budowla tego typu na Warmii, więc powstała obecnie inicjatywa całkowitego zrekonstruowania tej budowli.
Nowy ratusz wybudowano w stylu neogotyckim na planie litery „L”, z czerwonej cegły i przykryto dwuspadowym dachem. Chyba najbardziej charakterystyczną cechą tego dwukondygnacyjnego budynku jest czworoboczny wykusz podwieszony na dużym wsporniku i znajdujący się w narożniku fasady. Ta nadbudówka swoim wyglądem przypomina basztę obronną, a dodatkowy urok nadaje attyka zakończona blaszanym, namiotowym hełmem i iglica na jej szczycie. Od ulicy Ratuszowej na uwagę zasługuje trójkątny szczyt przedzielony symetrycznie blendami i zakończony wieżyczkami o czworokątnym przekroju. Wejście do ratusza prowadzi przez zamknięty półkoliście portyk, podobnego kształtu są wszystkie parterowe okna.
Obiekt ten znajduje się na wspomnianej już ulicy Ratuszowej i spełniał swoja rolę czyli jako siedziba władz miejskich do roku 2008. Obecnie pełni rolę jako ośrodek kulturalno – oświatowy.
Nowy ratusz wybudowano w stylu neogotyckim na planie litery „L”, z czerwonej cegły i przykryto dwuspadowym dachem. Chyba najbardziej charakterystyczną cechą tego dwukondygnacyjnego budynku jest czworoboczny wykusz podwieszony na dużym wsporniku i znajdujący się w narożniku fasady. Ta nadbudówka swoim wyglądem przypomina basztę obronną, a dodatkowy urok nadaje attyka zakończona blaszanym, namiotowym hełmem i iglica na jej szczycie. Od ulicy Ratuszowej na uwagę zasługuje trójkątny szczyt przedzielony symetrycznie blendami i zakończony wieżyczkami o czworokątnym przekroju. Wejście do ratusza prowadzi przez zamknięty półkoliście portyk, podobnego kształtu są wszystkie parterowe okna.
Obiekt ten znajduje się na wspomnianej już ulicy Ratuszowej i spełniał swoja rolę czyli jako siedziba władz miejskich do roku 2008. Obecnie pełni rolę jako ośrodek kulturalno – oświatowy.
Źródło opisu: polskaniezwykla.pl
MIEJSKIE MURY OBRONNE
Mury miejskie, powstały na początku XIV wieku i otoczyły miasto wieńcem fortyfikacyjnym, głównie od strony północnej i zachodniej. Początkowo ponad pięciometrowe ściany, wznoszone jednocześnie przez kilka zespołów murowano w wątkach: wendyjskim i gotyckim. Barbakan uzupełniała naturalna bariera ochronna rzeka Łyna. Potężne umocnienia, biegnące wzdłuż ulic Hożej, Kajki, Reja, Kasprowicza i Dębowej, dodatkowo wzmacniały baszty oraz szeroka sucha fosa przed ich fasadami. Ten fragment murów przetrwał do dziś. W dolnych partiach baszt zachowały się strzelnice szczelinowe. Przez lata do fortyfikacji dobudowywano małe domki dla biedoty. Jak się okazało, mury chroniły je doskonale. Do czasów obecnych zachowały się dwa XV-wieczne domy. W roku 2011 przeprowadzona została kompleksowa rewitalizacja zabytku.
Źródło opisu: lidzbarkw.eu
0 komentarze:
Prześlij komentarz